Σίτιση Μέσω Καθετήρα

Ορισμός

Οταν η σίτιση δεν είναι πλέον εφικτή γιά οποιονδήποτε λόγο, τότε η διατροφική κάλυψη του ασθενή γίνεται χορηγώντας την τροφή κατ’ ευθείαν είτε στο στομάχι είτε στο έντερο. Η χορήγηση των τροφών και του νερού επιτυγχάνεται μέσω της χρήσης ενός ειδικού σωλήνα σίτισης που ονομάζεται καθετήρας σίτισης. Ο τρόπος αυτός της σίτισης λέγεται εντερική σίτιση μέσω καθετήρα.

Σκευάσματα ειδικής διατροφής

Όταν τοποθετείται ένας καθετήρας εντερικής σίτισης, πρέπει να γίνεται χρήση ειδικών σκευασμάτων εντερικής διατροφής που είναι σε υγρή μορφή και περιέχουν όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και το νερό που χρειάζεται ένας ασθενής υπό εντερική διατροφή: θερμίδες, πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λίπη, βιταμίνες και μέταλλα.

Είδη εντερικής σίτισης

Υπάρχουν διάφορα είδη εντερικής σίτισης ανάλογα με το που έχει τοποθετηθεί ο καθετήρας σίτισης.

1. Ρινογαστρικός καθετήρας : ειδικά μελετημένος και λεπτός σωλήνας που διέρχεται από τη μύτη και καταλήγει στο στομάχι.
2. Ρινονηστιδικός καθετήρας : ειδικά μελετημένος και λεπτός σωλήνας που διέρχεται από τη μύτη και καταλήγει στη νήστιδα.
3. Καθετήρας γαστροστομίας : ο ειδικός σωλήνας εισάγεται κατ’ ευθείαν στο στομάχι μέσω μιάς μικρής τομής στην κοιλιακή χώρα.
4. Καθετήρας νηστιδοστομιας : ο ειδικός σωλήνας εισάγεται κατ’ ευθείαν στη νήστιδα ή στο λεπτό έντερο μέσω μιάς μικρής τομής στην κοιλιακή χώρα.

Όλες οι παραπάνω μέθοδοι χορήγησης τροφής απαιτούν χρήση κατάλληλων ειδικών σκευασμάτων διατροφής. Στην πράξη πολλοί ασθενείς δεν κάνουν χρήση τέτοιων σκευασμάτων και στις παραπάνω περιπτώσεις 1 και 3 χρησιμοποιούν μαγειρεμένα και πολτοποιημενα φαγητά, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να βρίσκονται σε υποθρεψία. Αυτό συμβαίνει επειδή οι ασθενείς αυτοί έχουν πολύ μεγάλες ανάγκες σε θερμίδες, πρωτείνη, υδατάνθρακες, κλπ, σε σχέση με τις ποσότητες μαγειρεμένου φαγητού που τους χορηγούνται. Τα μαγειρεμένα φαγητά πρέπει να δοθούν σε πολύ μεγάλες ποσότητες γιά να καλύψουν τις ανάγκες των συγκεκριμένων ασθενών, με αβέβαια και πάλι αποτελέσματα γιά ορισμένα μάκρο- και μικροθρεπτικά συστατικά. Είναι επομένως δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να χορηγηθούν σε καθημερινή βάση οι επαρκείς ποσότητες που θα επιτρέψουν να καλυφθούν οι θρεπτικές ανάγκες του ασθενούς. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι ασθενείς καταλήγουν συχνά σε κατάσταση υποθρεψίας, εμφανίζοντας έλκη κατακλίσεων και αφυδάτωση. Η κακή θρέψη ασθενών με καθετήρα σίτισης χωρίς τη χρήση ειδικών σκευασμάτων διατροφής είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο.

Μέθοδοι χορήγησης

Υπάρχουν οι παρακάτω μέθοδοι χορήγησης τροφών :

1. Μέσω καθετήρα σίτισης βαρύτητας
2. Μέσω ηλεκτρονικής αντλίας σίτισης
3. Μέσω σύριγγας

Ανάλογα με τον ασθενή επιλέγεται μία ή και δύο από τις παραπάνω μεθόδους σίτισης.  Ο ιατρός θα επιλέξει τον τρόπο και το ρυθμό χορήγησης που είναι ο καταλληλότερος για να μπορέσουν να καλυφθούν οι διατροφικές  ανάγκες του ασθενούς στο σπίτι.